|
DURSUNBEY’İN ÖKSÜZ YÜZÜ
Dursunbey bildiğiniz gibi Balıkesir ilimizin gerek iklimiyle gerekse konum itibarıyla doğuya dönük yüzüyle biraz kendi halinde kalmış pek iller arasına bağlantı noktası oluşturmayan, yolların pek kesişmediği yani yol üstü konumunda olmayan mütevazı bir ilçemiz. Kaymakamlığın internet sitesi verilerine göre ilçeye bağlı 102 köy bulunmakta. 2010 yılı verilerine göre merkez nüfusu 16.924, köylerin toplam nüfusu ise 26.592 dir.
Ulaşım Dursunbey’in öksüz yüzü. Daha doğrusu Tren seferlerinin özellikle posta treni seferlerinin kaldırılmasından sonra demiryolu ulaşımı Dursunbey’in öksüz kalan yüzü olmuştur. Balıkesir’den Karesi Ekspresi 22.30 da hareket ediyor Dursunbey’e varışı 00.18. Mavi tren 00.15 te hareket ediyor, Dursunbey’e varış saati 02.03. Yorumsuz olarak soruyorum bu trenlerden kaç kişi faydalanıyordur acaba?
Diğer yandan bu demiryolundaki seferden kaldırılan trenlerden faydalanan kaç köy vardı, bu köyler şu an ulaşımlarını nasıl sağlıyorlar. Dursunbey’in pazarını ne kadar canlandırıyorlardı şu an Dursunbey’in pazarı ne kadar canlı, artış mı var düşüş mü var; bunu da Dursunbey esnafına, pazarcısına sormak lazım. Balıkesir – Dursunbey arasında her saat otobüs seferi var ancak olsa ne olacak; yol üstünde kaç köy var. Örneğin ben Balıkesir’de oturuyorum; köyüme gitmek için otobüse binsem indikten sonra beş km yürümem lazım. Ne zaman nasıl döneceğim. Demiryoluyla oysa posta treni kaldırılmadan önce sabah gidip akşam dönme imkânım vardı.
Balıkesir-Dursunbey arası demir yolu bana göre artık ne köylüye katkı sağlıyor ne de Dursunbey’e. Adeta transit bir demiryolu haline geldi. Bu güzide, kendi halinde memleketimde halk yaşıyor, kanuna nizama uyuyor, seçim zamanı oyunu kullanıyor, kaymakamı var, emniyeti var, amiri var memuru var kısacası yaşantı var. Hayat var ama çok özür dileyerek söylüyorum kendi memleketinde özellikle köylerinde “esir hayatı” yaşıyorlar. Daha doğrusu ben böyle düşünüyorum. Posta treni seferlerinin kaldırılmasıyla bir yılı geçkin bir süredir elleri kolları bağlanmış durumda adeta.
Posta treni seferlerinin kaldırılmasını kesinlikle doğru bulmuyorum. Üstelik Balıkesir’de de ulaşımını demir yoluyla sağlayan bir sürü insan varken. Gündoğan mahallesinin Dağınık evler bölgesi halkının tamamı demiryolundan faydalanıyordu. Eskiden sık sık köyüne hısım akrabasını ziyarete giden insanlar şu an bundan mahrum. Seslerini kimselere duyuramadılar.
Benim memleketlimin sesi çıkmıyor, benim memleketlim hak aramada içine kapanık. Benim memleketimin köylerinde yaşantı durma noktasında benim memleketimde göçler devam ediyor. Bu tür ticareti ön plana çıkan hizmetlerin kesilişiyle de bu göç daha da artıyor. Örnek mi benim köyümde ben maden binasından bozma bir ilkokulda yaklaşık elli talebeyle tek sınıfta okudum. Daha sonra bir ilkokul yapıldı ama şimdi o ilkokulda bir tane talebe yok. Üç ya da beş talebe taşımalı sistemle beş km uzaktaki bir ilköğretim okuluna gidiyor. Nedeni göç! Göçün nedeni... 1980 Yılında köylerin nüfusu 41.971 iken 2010 yılı verilerine göre 26.592 ye gerilemiştir. Sebepleri belli yaşam standartlarının düşük ve yetersiz olması.
Bu konuyu bir kaç defa dile getirdim ama maalesef bir çözüm üretilmiş değil hala. Buradan özellikle milletin vekillerine bu konuyu iletme gereği duydum. Sevabıyla günahıyla çözüm sizde. Parantez içinde Dursunbey genelinin 29 Temmuz 2007 genel seçimlerinin oy oranlarını da hatırlatayım. AKP p,4 DP %6,2 CHP %5,9
Bu millet posta treni seferlerinin tekrar başlatılmasını istemekle çok şey mi istiyor? Bu hizmeti onlara çok görmeyin lütfen. Ulaştırma bakanı Sayın Binali Yıldırım “Yol çalışmaları tamamlandıktan sonra Balıkesir Kütahya hattında yapılacak piyasa araştırması sonuçlarına göre yine seyir sürelerine göre sefere konulacak bir trenin geçmiş yıllardaki yolcu potansiyeline ulaşma imkânı tespit edilirse tren seferi yeniden başlatılacaktır” diyordu. Ama ne yol çalışması kaldı ne de sefere konulan bir tren var!
Bayram ÖRS byors@hotmail.com
|
